Karin faciliteerde een mini-workshop met de experimenten die Douglas Harding ontwikkelde om te kijken in ons centrum en te zien Wie we werkelijk zijn. Het was waardevol om direct het boek en Douglas Harding's 'weg' in de praktijk te ervaren.

In het perfecte niets schijnt het ‘ik ben’ helder “Wat heb je nou aan non-dualiteit?” Het is een geniale vraag. Want iedereen die erover nadenkt – doorgewinterde non-dualisten of leden van de voetbalclub – kunnen niet anders dan eerlijk antwoorden ‘niets’ (al schrijft de non-dualist het misschien met een hoofdletter). Het is het enige juiste […]

    Een van de dingen waar ik van hou is ergens onverwacht iemand ontmoeten met wie ik een diepe band voel. Iemand in wie ik plotseling de weidse openheid ervaar, iemand die een taal spreekt die ik ook versta, iemand van wie mijn hart warm wordt. Iemand wiens voorkomen deze intieme connectie misschien niet […]

Je ontmoette Douglas toen hij net wat jonger was dan jij nu bent, 86 jaar. Wat gebeurde er? Ik ontmoette Douglas toen hij 82 jaar was, en ik was zestig. Er was een verschil van 22 jaar tussen ons. Maar ik voelde dat verschil nooit omdat hij zo’n sterke vent was, fysiek, en ook mentaal […]

Voor het tijdschrift InZicht, Februari 2018, met als thema 'Goeroe, hulp of hindernis?' Vele goeroes zijn verschenen in deze ruimte die ik ‘ik’ noem. Het begon direct als baby. Telkens dook het gezicht van mijn moeder op, evenals dat van mijn vader. In hun aan- en afwezigheid waren zij mijn baken en leidraad in de […]

Voor het tijdschrift InZicht, februari nummer 2017, met als thema 'het open geheim' Vier mannen raakten in discussie. Ieder van hen zei:“Hoe kan je de leegte als hoofd hebben, het leven als ruggengraat en de dood als staart? Wie het weet zal mijn vriend zijn!” Hierna keken ze elkaar aan, zagen dat ze het eens […]

Gepubliceerd in InZicht September 2016 Deze vreemde wonderbaarlijke wereld, hoe hou ik van haar en hoe laat ze me lijden. De kersenboom gehuld in haar kleed van witte bloesem, de kat met alle vier poten uitgestrekt in opperste relaxatie en een weerloos nog levend jong vogeltje in de tuin, de helft van de hoofdhuid weggepikt […]

Achter mijn huis staat eenopenbaar bankje dat uitkijkt over een meertje. Vanuit mijn woonkamerraam kan ik het zien. Haast niemand gaat op dat bankje zittenalhoewel er een wandelpad vlak langsheen loopt. Het bankje was deuiteindelijke reden waarom ik viel voor dit huis. Het is een magischeplek. Het uitzicht is er nooit hetzelfde: afhankelijk van het […]

"Bereik de Bron en over de rest hoef je je niet te bekommeren.'" (Yang Shan Hui Shi) Decennia geleden, in een moeilijke periode, zocht ik een uitweg uit de kluwen van pijnlijke emoties waarin ik verstrikt was. Zo begon mijn spirituele zoektocht. In therapie leerde ik dat gedeeld leed half leed is. Bij mijn leraar […]